دلیل این امر این است که لیوان های کاغذی که در حال حاضر توسط استارباکس استفاده می شود، به ندرت بازیافت می شوند - از نظر فنی، می توان به آن دست یافت. با این حال، از آنجایی که جداسازی فیلم داخل لیوان های کاغذی موجود از خود لیوان های کاغذی دشوار است، اگر جدا کردن آنها و بازیافت لیوان های کاغذی به طور جداگانه زمان بر باشد، هزینه آن بسیار بیشتر از تولید مستقیم لیوان های جدید است.
در ماه ژوئن، مک‌دونالد بسته‌بندی بدون پلاستیک را در یک بازار کوچک آلمان آزمایش کرد: فنجان‌های وافل برای بستنی گندمی، قاشق‌های چوبی برای قاشق‌های پلاستیکی، و نی‌های کاغذی برای نی‌های پلاستیکی. این آزمایش همچنین باعث شکایت برخی از مشتریان شده است: نی های مک دونالد نیز مستعد نرم شدن هستند و برخی طعم قاشق های چوبی را دوست ندارند. این نیز یکی از معضلات زیست‌محیطی است که در حال حاضر بسیاری از شرکت‌های پذیرایی با آن مواجه هستند - لوازم کاغذی تجربه ضعیفی دارند، در حالی که محصولات پلاستیکی سازگار با محیط زیست نیستند. تحت محدودیت های تکنولوژیکی فعلی، یافتن راه حلی برای هر دو مشکل زمان می برد.
